ΓΚΡΕΪΒΣ ΡΟΜΠΕΡΤ

Ο Ρόμπερτ Γκρέιβς γεννήθηκε στο Γουίμπλετον το 1895 και ήταν γιος του Ιρλανδού συγγραφέα Άλφρεντ Πέρσιβαλ Γκρέιβς. Από το σχολείο του βρέθηκε ξαφνικά στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, όπου υπηρέτησε κι έφθασε ως το βαθμό του λοχαγού. Κυρίως κλίση του ήταν η ποίηση. Εκτός από ένα χρόνο που εργάσθηκε ως καθηγητής της αγγλικής λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο του Καΐρου, στα 1926, ασκεί αποκλειστικά το επάγγελμα του συγγραφέα.

Η βιβλιογραφία των έργων του, που εκδόθηκε στα 1965, αποδίδει σ’ αυτόν 114 ανομοιογενή έργα αλλά, τελικά, ξεπέρασε τα 120. Στα ιστορικά μυθιστορήματά του συμπεριλαμβάνονται: “Εγώ ο Κλαύδιος”, “Κλαύδιος ο Θεός”, “Ο Λοχίας Αμνός του Εννάτου”, “Βελισάριος”, “Η σύζυγος του κ. Μίλτωνος”, “Το χρυσόμαλλο δέρας”, “Τα νησιά της αφροσύνης”. Η αυτοβιογραφία του, “Αντίο σ’ όλα αυτά”, γράφτηκε στα 1929. Τα δύο περισσότερο πολυσυζητημένα από τα μη μυθοπλαστικά πεζογραφήματά του είναι “Η λευκή θεά”, που εισάγει μια νέα εκδοχή του ποιητικού ενστίκτου, και “Η αποκατάσταση του Ευαγγελίου του Ναζωραίου” που πραγματεύεται και επανεξετάζει την πρωτοχριστιανική περίοδο.

Μετέφρασε Απώλειο, Λουκιανό και Σουετόνιο από τα Λατινικά και συγκέντρωσε, για πρώτη φορά στις μέρες μας, ό,τι έχει φτάσει σε μας από την ελληνική μυθολογία στους “Ελληνικούς μύθους”. Εξελέγη καθηγητής της ποίησης στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης στα 1961 και επίτιμο μέλος του Κολλεγίου του Αγίου Ιωάννη της Οξφόρδης στα 1971. Το 1975, κυκλοφόρησε μια νέα έκδοση των ποιητικών του απάντων. Από το 1929 έζησε μόνιμα στη Μαγιόρκα. Πέθανε το 1986.