Ο Κύριος Ρε-Δίεση και η Δεσποινίς Μι-Ύφεση

Η χαριτωμένη νουβέλα Ο Κύριος Ρε-Δίεση και η Δεσποινίς Μι-Ύφεση γράφτηκε σαν χριστουγεννιάτικη ιστορία για παιδιά σε περιοδικό, το 1893, και διατηρεί όλη τη φρεσκάδα των πρώτων έργων του Βερν, ενώ τότε που την έγραψε ο συγγραφέας μας είχε φτάσει στην ηλικία της σύνταξης (65 ετών). Αναφέρεται σ ένα χριστουγεννιάτικο περιστατικό που το αφηγείται ένα μικρό αγόρι, μαθητής του δημοτικού σχολείου ενός ορεινού χωριού της Ελβετίας. Η ιστορία παρουσιάζει αναλογίες με το Μαστρο-Ζαχαρία, εδώ υπάρχει ένας παρόμοιος ανθρώπινος τύπος με τη μορφή ενός μουσικού-κουρδιστή εκκλησιαστικών οργάνων αλλά και οργανίστα, που αποκτά μεταφυσικές διαστάσεις, όταν προσπαθεί να φτιάξει μια χορωδία για να αντικαταστήσει με τις παιδικές φωνές ορισμένες νότες του κλαβιέ, μ’ άλλα λόγια, όταν προσπαθεί να φτιάξει ένα ανθρώπινο κι όχι μηχανικό μουσικό όργανο. Η μουσική εδώ παίρνει μεταφυσικές διαστάσεις.